Kaakklachten of functiestoornissen van het kaakgewricht komen voor in veel hoedanigheden: het niet goed kunnen openen of sluiten van de mond, pijn in het kaakgewricht of de er omheen gelegen spieren, vermoeidheid van de kauwspieren, beperkte bewegingsmogelijkheid van de kaak met name bij het openen van de mond, een stijf of dik gevoel rond het kaakgewricht, kaakklachten na een val of stoot, het regelmatig dislokeren van het kaakgewricht en het horen ‘klikken’ of ‘kraken’ van het kaakgewricht tijdens het eten of spreken.

Deze klachten kunnen gevolgen hebben voor bijvoorbeeld het spreken, kauwen, bijten geeuwen en eten. Ook gaan kaakklachten vaak gepaard met hoofdpijn en tand- of kiespijn, duizeligheid, slikproblemen, oorpijn, oorsuizingen en spiervermoeidheid. Stress, tandenknarsen en langdurige overbelasting van het kaakgewricht zijn enkele algemene oorzaken van kaakklachten.

Een veelvoorkomende oorzaak van kaakklachten is een bewegingsverlies of blokkade van de bovenste halswervel en/of de schedelbotten of het kaakgewricht zelf. Als gevolg van deze blokkade spannen de kaakspieren op en ontstaan er functiestoornissen en dus bewegingsverliezen van het kaakgewricht. Dit kan pijn veroorzaken, maar niet per definitie.

De osteopaat betrekt bij zijn onderzoekt niet alleen het kaakgewricht en de kauwspieren, maar zal ook de hele wervelkolom onderzoeken, met name de (hoge) nekwervels. Blokkades in de nek, de kaakgewrichten en de schedelbotten( het kaakgewricht wordt gevormd door de onderkaak en de schedelbotten) zullen worden vrijgemaakt, zodat de spieren rondom deze gewrichten de kans krijgen om te ontspannen. De spanning in de nek- en halsspieren en bindweefsels zullen bekeken worden en waar nodig worden behandeld met ontspanning technieken. Op die manier kan de osteopaat de beweeglijkheid van de kaak verbeteren.